Geert Simonis
Geert Simonis (1984) is een geletterd mens, een gewaardeerd popkenner en een amateurknutselaar.
We hebben allemaal in de klas van meester Plautus geleerd dat de mens een wolf is voor zijn medemens. Rond die gedachte schreef Martin Michael Driessen een roman maar als titel kleefde hij er een andere dier op: De pelikaan.
Als wij mochten kiezen waren we het liefst in 1910 geboren. Te jong om mee te vechten in de Eerste Wereldoorlog, maar oud genoeg om plezier te beleven aan 1927. Want dat was een fantastisch jaar.
Een onbekende jongeman vloog in een stoffen tent over de Atlantische Oceaan en werd een van de grootste supersterren in de geschiedenis. Een dikbuikige seksverslaafde leverde een van de grootste sportprestaties aller tijden, een banale moordzaak leidde tot grote hysterie en dankzij het drankverbod kon Al Capone machtiger dan ooit worden.
Het enige wat nog leuker is dan het jaar zelf, is het boek dat Bill Bryson erover schreef: ‘De zomer van 1927’.
Jelle Dehaen maakt een podcast over bijzondere historische boeken. Beginnen doen we met ‘De zomer van 1927’. Waarom dat jaar zo bijzonder is, verneemt u dankzij Geert Simonis, dichter, mensenvriend en minister van staat.
I
Ieders favoriete brombeer, Tom Waits, definieerde een gentleman ooit als iemand die doedelzak kan spelen maar het niet doet. Ik kan u heden formeel bevestigen dat Pallieter, het hoofdpersonage van Felix Timmermans’ gelijknamige roman uit 1916, geen gentleman is.
Afgelopen augustus heb ik mij teneinde de wereld wat rust te gunnen een week teruggetrokken in Noord-Spanje. In een zomerhuis met zwembad herlas ik puur voor de meta ‘Zomerhuis met zwembad’ van Herman Koch. Meteen erna begon ik aan ‘Rivieren’ van Martin Michael Driessen. Zoals dan durft gebeuren begonnen beide boeken met elkaar te rijmen. De alcoholist-acteur uit Driessens openingsverhaal leek wel een tweelingbroer van Kochs Ralph Meier.
Stelling: de boeken van Erik Vlaminck kruipen onweerstaanbaar naar boven in gesprekken zoals slakken die zonder fout het struikgewas verlaten nadat het geregend heeft.
Afgelopen Offerfeest vroeg men mij Verman je van Filip Rogiers te recenseren en ik had niet meteen een excuus voorhanden. Dat zul je altijd zien.