“Ze waren nog nooit op het idee gekomen eens naar West-Berlijn te gaan.” Het is een schijnbaar onschuldig citaat uit Piet de Moors ‘Berlijn. Leven in een gespleten stad’. En toch illustreert het, eenmaal in zijn context geplaatst, treffend waar dit boek in essentie om draait: op onweerstaanbare, caleidoscopische wijze weerspiegelt de Moor in zijn geliefd Berlijn de Europese twintigste-eeuwse geschiedenis – en zoveel meer.
‘Ondier’ van Sven Vitse bevat drie ontwrichtende kortverhalen met anonieme hoofdpersonages en een wereld die in brand staat. “Het persoonlijke is politiek,” zegt de auteur in een schrijfgesprek met Indruk.
We beleven vreemde tijden. Terroristen hier, populisten daar, onredelijkheid overal. Het Obamatijdperk van hoop en humanistisch optimisme is slechts een vage herinnering. Het Trumptijdperk van nostalgie en provinciaals pessimisme belooft allerlei groeipijnen. Steeds meer slimme mensen zeggen steeds luider dat onze samenleving op hol is geslagen.
lees verder
“Nergens wordt meer verloren dan in het wielrennen. En niks schrijft lekkerder dan groot verlies.” Zo staat het in de inleiding van Slipstroom, Arthur van den Boogaards standaardwerk over wielerliteratuur. Wie de zoutkorst van een rennerslijf schraapt, stuit vanzelf op de diepte van het leven. De val, debuut van Matthias M.R. Declercq, vertelt het verhaal van het Scheldepeloton: een waargebeurde tragedie van vijf maten die op het jaagpad tussen Gent en Oudenaarde profwielrenner worden.
Merel Bem toont in haar boek Doorkijken op overtuigende wijze hoe kunst op sluimerende wijze aanwezig is in ons leven en ons leven kan verrijken – als we dat toestaan.
Vrienden van de Verlichting, ¡alerta! Onze westerse, meest volmaakte manier van samenleven ligt onder vuur. En buiten die akelige Arabieren, hebben we dat enkel aan onszelf te danken. Maar vrees niet, lieve kinderen van de Verlichting, want daar is Guillaume Van der Stighelen, sterke held, die ons van onze zelfopgelegde zwakte komt bevrijden! lees verder