‘Ondier’ van Sven Vitse bevat drie ontwrichtende kortverhalen met anonieme hoofdpersonages en een wereld die in brand staat. “Het persoonlijke is politiek,” zegt de auteur in een schrijfgesprek met Indruk.
In het flauwe licht van een donkere kamer spreken we twee uur lang met een buitenbeentje in de Nederlandse literatuur. “Ik lijd aan een fundamentele ambitieloosheid.”
lees verder
Wat te denken van de storm aan moederboeken die de Nederlandse letteren de laatste jaren teistert? We vroegen het aan Ariane Bazan, hoogleraar klinische psychologie aan de ULB. Een gesprek over afwezige vaders en misvormende moeders. “Er is veel kwetsuur.”
In 2017 is het vijftien jaar geleden dat Mark Cloostermans zijn eerste recensie voor de Standaard der Letteren schreef. Hij zag de boekenbijlage ingrijpend veranderen, en niet per se ten goede. “We willen naar het feest. De pretbedervers laten we thuis.”
Met ‘Iets in ons boog diep’ schreef de in Japan wonende neurowetenschapper, dichter en auteur Jan Lauwereyns een even interessante als atypische roman in de Nederlandse literatuur. “Ik zie dit boek ongeveer als een literaire gevalstudie.”
Afgelopen augustus heb ik mij teneinde de wereld wat rust te gunnen een week teruggetrokken in Noord-Spanje. In een zomerhuis met zwembad herlas ik puur voor de meta ‘Zomerhuis met zwembad’ van Herman Koch. Meteen erna begon ik aan ‘Rivieren’ van Martin Michael Driessen. Zoals dan durft gebeuren begonnen beide boeken met elkaar te rijmen. De alcoholist-acteur uit Driessens openingsverhaal leek wel een tweelingbroer van Kochs Ralph Meier.